หากเอ่ยถึงชื่อ หลวงปูเขียน ฐิตสีโล อดีตเจ้าอาวาส วัดรังสีปาลิวัน กาฬสินธู์ ขึ้นมา เชื่อว่าคนรุ่นใหม่อาจจะไม่รู้จักกันครับ เพราะท่านได้มรณะภาพไปนานถึง 20 ปีแล้วครับ แต่ด้วยคุณงามความดีของท่านที่ได้ทำไว้ในอดีต ทำให้ทุกวันนี้ท่านก็ยังถูกกล่าวขานถึงในหลาย ๆ โอกาสอยู่เหมือนกัน ดังนั้นในวันนี้เราเลยจะมาเปิดประวัติของ หลวงปูเขียน ฐิตสีโล แห่ง วัดดังกาฬสินธุ์ ให้ได้ทราบกันเองครับ
หลวงปู่มหาเขียน ฐิตสีโล วัดรังสีปาลิวัน
เปิดประวัติ หลวงปู่มหาเขียน
หลวงปู่มหาเขียน ฐิตสีโล ท่านมีนามเดิมว่า เขียน ภูสาหัส ท่านเกิดเมื่อวันที่ 29 ต.ค. พ.ส. 2456 ณ บ้านโพน อ.คำม่วง จ.กาฬสินธุ์ มีบิดา-มารดาชื่อ นายสังข์และนางค้อม ภูสาหัส ตัวของท่านได้เข้าพิธีบรรพชา เมื่อวันที่ 6 ก.ค. พ.ศ. 2470 ที่วัดสุทธจินดา อ.เมือง จ.นครราชสีมา เป็นครั้งแรก
หลังจากนั้นเมื่ออายุครบ 21 ปีบริบูรณ์ ท่านก็ได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระสงฆ์ เมื่อวันที่ 26 พ.ค.2477 โดยมีสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสโส) มาเป็นพระอุปัชฌาย์, พระโพธิวงศาจารย์ (สังข์ทอง นาควโร) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระญาณดิลก (พิมพ์ ธัมมธโร) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ให้ครับ
- ปี พ.ศ.2485 – ท่านสอบได้เปรียญธรรม 9 ประโยค ในสังกัดสำนักเรียนวัดบวรนิเวศวิหาร กทม. ลำดับงานคณะสงฆ์ พ.ศ. 2478-2481 ท่านได้เป็นครูสอนพระปริยัติธรรมสำนักเรียนวัดสุทธจินดา และวัดศาลาทอง จังหวัดนครราชสีมา
- ปี พ.ศ. 2482 – เป็นครูสอนพระปริยัติธรรมสำนักเรียนวัดบวรนิเวศวิหาร และสำนักเรียนวัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน ตำแหน่งทางการปกครองคณะสงฆ์
- ปี พ.ศ.2485 – ท่านได้รับแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกสังฆสภา และในปี พ.ศ. 2490 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดสุทธจินดา
- ปี พ.ศ.2494 – ท่านได้รับแต่งตั้งใ้ห้ขึ้นเป็นเจ้าคณะจังหวัดนครราชสีมา ลำดับสมณศักดิ์ และในปี พ.ศ. 2490 ท่านได้รับพระราชทานแต่งตั้งสมณศักดิ์ เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ “พระอริยเวที” ครับ
ในเวลาต่อมาท่านได้เข้ากราบฟังธรรม และปฏิบัติธรรมในสำนักของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต หลังจากที่ท่านเรียนจบเปรียญธรรม 9 ประโยคมาใหม่ ๆ โดยเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (ติสโส อ้วน) ได้นำท่านไปฝาก ทั้งนี้ ก็เพื่อประสงค์ที่จะให้ท่านได้เป็นศาสนทายาทที่มีความหนักแน่นมั่นคง ไม่ว่าจะในด้านปริยัติหรือด้านปฏิบัติ เพื่อให้เป็นแบบอย่างที่ดีแก่พระภิกษุสามเณรในภายภาคหน้าครับ ครั้นเมื่อท่านได้ฟังธรรม และรับคำแนะนำในการปฏิบัติเป็นอย่างดีแล้ว หลวงพ่อเขียน จึงได้ออกเดินธุดงค์กัมมัฏฐานไปตามป่าเขาลำเนาไพรภายในจังหวัดต่างๆ รวมจนถึงการออกไปประเทศลาว พร้อมกับแวะเวียนมากราบฟังธรรมอยู่เป็นระยะ ๆ ครับ
และด้วยผลของอานิสงส์แห่งการปฏิบัติธรรมจากสำนักของพระอาจารย์มั่น ผู้ซึ่งเป็นปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่ทางด้านวิปัสสนาธุระของเมืองไทย โดยเมื่อครั้งที่หลวงปู่ท่านได้ฟังพระธรรมเทศนาของ พระอาจารย์มั่น กับกัณฑ์แรกเรื่อง “โทษของการเกิด” และกัณฑ์ที่สองก็คือเรื่อง “มุตโตทัย” (ธรรมะเป็นเครื่องพ้น) หลวงปู่เขียน ท่านถึงกับลุกจากที่นั่งและไปกราบพระอาจารย์มั่น พร้อมกล่าวคำปฏิญาณตนออกมาอย่างเด็ดเดี่ยวต่อหน้าพระอาจารย์มั่นเป็นภาษาบาลีว่า “สาสเน อุรํ ทตฺวา ขอมอบกายถวายชีวิตทั้งหมดนี้แก่พระพุทธศาสนา ชีวิตทั้งชีวิตนี้ขอมอบไว้ในพระศาสนา ขอให้ท่านพระอาจารย์โปรดเป็นสักขีพยานด้วยเถิด”
หลังจากนั้นตราบจนสิ้นอายุขัยของท่าน หลวงปู่ได้กระทำ สัจวาจาที่ได้เอ่ยออกไปให้เป็นที่ปรากฏแก่ชนทั้งหลาย ถึงความเป็นศากยบุตรพุทธชิโนรส ท่านทั้งอุทิศตน และทั้งบำเพ็ญปฏิบัติทางด้านประโยชน์ให้ทางพระพุทธศาสนา เอาไว้ไม่น้อย ยังมีด้านการศึกษา ทางด้านการปกครอง ท่านก็ปฏิบัติตนอย่างเคร่งครัดด้วยเช่นกันครับ
ในเวลาต่อมาท่านได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาสรูปที่ 3 ของวัดสุทธจินดา นครราชสีมา ตัวท่านก็ทำการบริหารวัด ช่วยสร้างสิ่งใหม่ๆ ขึ้นมาให้กับทางวัด ทั้งยังตั้งเป้าหมายสูง มีระเบียบกับสามเณรและภิกษุอย่างเคร่งครัด รวมทั้งการคัดเลือกหมู่คณะให้ได้ไปรับการอบรมเป็นนักเรียนครู และนักเรียนการปกครอง ที่วัดบวรนิเวศวิหาร กทม. เพื่อให้ภายภาคหน้าจะได้กลับมาเป็นบุคลากรบริหารวัดช่วยเจ้าอาวาส และยังมีอนุสรณ์สำคัญอีกอย่างหนึ่งที่ท่านได้ทำไว้ นั่นก็คือ ท่านได้ริเริ่มก่อตั้งมูลนิธิ “สุทธจินดาราชสีมามูลนิธิ” ขึ้นมาครับ
ต่อมาท่านก็ได้ขอลงจากตำแหน่งเจ้าอาวาส วัดสุทธจินดา รวมถึงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดนครราชสีมา เพื่อออกธุดงค์กัมมัฏฐานอย่างจริงจังอยู่ในป่าในถ้ำตั้งแต่นั้น จนเป็นที่พอแก่กาลแล้ว หลวงปู่ท่านจึงเดินทางกลับมาสู่มาตุภูมิและได้สร้าง วัดรังสีปาลิวัน กาฬสินธุ์ ขึ้นมา จวบจนกระทั่งท่านได้ละสังขาร ไปเมื่อวันที่ 21 ก.พ. พ.ศ. 2547 สิริอายุ 90 ปี พรรษา 68 นั่นเองครับ สำหรับวันนี้ เว็บหวยสด คงต้องขอตัวลากันไปก่อน บทความหน้าเราจะพาไปเที่ยวไหว้พระที่ไหน รอติดตามชมกันได้เลย สวัสดีครับ